Por nos de dulta tirar
Cántigas de Santa Maria, n. 18
Ripresa
 43 
or
 

a


nos


de
dul
44
  

San
 43  
a
 
mo
de
séus



sos

mi
ra

ca

ti

Ma



ta

ta

  


 
rar,
praz




 
rí
  
gres
 

da
dí

mos
trar
 
fre

a.
Stanza
 

E
por
 
gran


sa

mi

nos


er
 


ra


a
pos



fa
zer




gre
foi
Schola Gregoriana Buforum



ve


tu
ra,


fa

 


zer

en
Se
 

a
do
que
 
sa
2

en
 
 





mui

ca


Es


gó
via,




tre
ma
du
ra,
  
u
mo
44
  

na
so
í


  
to
sir

sa




go



fa
zí
 
rar
ũ
43  

a,

crï
 

 

 
ar
en

a.
Ripresa
Por nos de dulta tirar,
praz a Santa María
de séus miragres mostrar
fremosos cada día.
Stanze
por nos fazer veer
1saEapostura,
E pois que assí chorou,
6meteu
ben mentes
gran miragre foi fazer
en Estremadura,
en Segóvia, u morar
ũa dona soía,
que muito sirgo crïar
en sa casa fazía.
na touca; des i chamou
muitas das gentes
i, que vẽéssen parar
mentes como sabía
a madre de Déus lavrar
per santa maestría.
Porque os babous perdeu
2e ouve
pouca
As gentes, con gran sabor,
7quand'
est' oíron
seda, porên prometeu
dar ũa touca
per' a omagen onrrar
que no altar siía
da Virgen que non á par,
en que muito criía.
dando aa Madre loor
de Déus, saíron
aas rúas braadar,
dizendo: “Vía, vía
o gran miragre catar
que fez a que nos guía.”
Pois que a promessa fez,
3sempre
creceron
un, e dous e dous
8lógu'Unievẽéron;
os babous ben dessa vez
e non morreron;
mas a dona con vagar
grande que i prendía,
d' a touca da seda dar
sempre ll' escaecía.
ontre tanto os babous
outra fezéron
touca, per que fossen par,
que se alguên quería
a ũa delas levar,
a outra leixaría.
ll' avẽo assí
4enaOnde
gran fésta
don Afons' el Rei
9naPorên
sa capéla
d' agosto, que vẽo i
con mui gran sésta
ant' a omagen orar;
e alí u jazía
a prézes, foi-lle nembrar
a touca que devía.
trage, per quant' apres' ei,
end' a mais béla,
que faz nas féstas sacar
por toller eregía
dos que na Virgen dultar
van per sa gran folía.
Chorando de coraçôn
5foi-se
correndo
a casa, e viu entôn
estar fazendo
os bischocos e obrar
na touca a perfía,
e começou a chorar
con mui grand' alegría.
Schola Gregoriana Buforum
3